Bazen çok sevdiğiniz kardeş gibi gördüğünüz arkadaşlarınız
olur hayatınızda. Onlar sevinince sevinirsiniz, onlar ağlayınca ağlarsınız.
Birbirinizden hiç kopmayacak gibi görünürsünüz. Herkes sizin bu kardeşliğinize
imrenerek bakar. Çünkü siz paylaşmanın ne olduğunu, gerçek dostluğun ne
olduğunu bilenlersiniz. Gerçek dostluk sadece mutluluğu paylaşmak değil acıyı
da paylaşmaktır. Eğer ki arkadaşınızın
acılı gününde onun ağlayabileceği bir omuz olabiliyorsanız ve ona teselli
verebiliyorsanız ne mutlu size.
Bütün bunların yanında gerçek dost olmayan ama onun gibi
görülenlerde vardır. Ne acı ne yazık onlara. Sahte dünyada güvenmekten
korkanlar, sevmekten aciz insanlar. Hangi amaçla yaşarlar ne yapmak isterler.
Oturdukları yerden kimsesiz ne kadar devam edebilirler. Sus, otur, bak…
Her insanın hakkıdır mutlu olmak. Mutlu olmak içinde bazen
sadece gerçek bir dost gerekir. O dost sizi anlayacak yanlışınıza karşı size
dur diyecek, senin sıkıntın olduğunu hissedip yanında olacak, mutlu olduğun bir
konuda senden daha çok mutlu olacak. Güvenmeyi, inanmayı bilecek. Yandaş yoldaş
olacak. Kardeş ki Allah yolunda seninle can verecek. Önemli olan bu arkadaşlığı
zamanla sürdürmek. Allah böyle dostların sayısını arttırsın İnşallah. Gel
zaman, git zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder